Meester in de Motoren . anno 1988-2014.

Alweer 25 jaar! 

Ja een kwart eeuw om op terug te kijken.

Na de MTS Werktuigbouw 1988 aan de slag bij?

YVC Bolnes BV te Ridderkerk.

Cornelis Meester, geboren in een gezin waar vooruitgang, werken en leren de basis begrippen waren om je een plaats in deze maatschappij te verwerven.

Ik kan u echter verklappen dat ik op school niet de uitblinker was, maar wel diegene die haast niet kon wachten om te gaan werken en lekker met zijn handen de kost wilde gaan verdienen. Dus na de opleiding, LTS d-nivo motor voertuigen en daarna MTS werktuigbouw er tegenaan.

Mijn zoek criteria waren makkelijk ... boten .. meeuwen .. water.. diesels.

En daar stond ik als jongeman naast mijn leermeester ( Piet Donker), waarschijnlijk ook wel een van de laatste die één op één het vak leerde aan één van de laatste leerjongens.

 ( Pietje Precies ?? ja zo was het)

Die man was mijn vriend mijn collega, mijn mentor mijn vertrouwens persoon, mijn tweede vader.  Eentje die ook waarlijk alles wist. Een diesel expert eerste klas.

Negen jaar in de zeevaart reparatie, al mn sporen verdiend en heel veel kennis verder.    

Van eind 97 tot voorjaar 99 Firma Serdijn.

Nu na alle jaren kan ik nog steeds zeggen dat dat de leukste baas is waar ik in al die jaren heb gewerkt.

Met jongens zoals Flip, Trivo, John, Theo waanzinnig veel lol gehad, en daarmee tevens ook de klant naar eer en geweten van dienst zijn.

Vrijwel elke week diverse keren naar Antwerpen gereden om de vrachtschepen van de MRC te repareren.

Motoren , Ankerlieren , Hulpsets, Hydraulische pompen, gewoon alles.

Een leuk incidentje was toch wel?/

'S nachts met de bus laat weer terug uit Antwerpen... het ding ging steeds moeilijker rijden totdat we dachten dat hij niet meer verder wilde.

Bleek dat er ongemerk een trs met laskabels over de weg heen sleepte die de gang er aardig uit wist te halen .. voor de koper handelaar was strippen niet meer nodig .

Ook de directeur was een leuke en fijne kerel voor zn jongens, gezellig     's morgens bij ons aan de koffie en praten over de voetbal acties..

Co Serdijn was een leuke kerel met zijn Feijenoord sjaaltje.

Ik heb lang spijt gehad dat ik me daar liet weglokken.

                                                

Van 99 tot februari 2000. Weggelokt & Opgelicht.

Tijdens het najaar van 98 ben ik in contact gekomen met de Firma Franken BV te Westmaas terwijl ik nog bezig was met het prive jacht van mn oude baas Co Serdijn met twee ford diesels 2714E motoren erin.

De Firma in kwestie was een handelsonderneming en daargelaten maakte die directeur mij lekker met mooie werzaamheden aan plezierjachten en met name de diesel motoren die erin zitten. Weinig Schip gezien in dat jaar wel veel oude diesels die van overal werden weggetoverd, om te worden geprobeerd en dan rap weer te gaan verkopen als..... De waarheid echter was dat er van me gevraagt werd om goed te gaan knoeien. Tja en dat stond toen al niet in mn woordenboek.

Hij wilde me in een rondvaartboot een boegschroeftunnel laten plaatsen van 60 cm doorsnede ( uitsnijden en inlassen ) onder de SI Scheepsvaart keuring. Terwijl ik monteur & machinebankwerker ben. Ik kan best wel snijden en wat lassen maar dat heb ik toch niet aangedurft. Die arme Walter van de scheepswerf uit Walsoorden heeft in weer en wind die tunnel ingelast, alvorens die boot dat dokje uit kon.

Bij de eerste weken van mijn contract aldaar aan boord geweest van een duwboot ( Bereboot in R-dam) waar een geleverde diesel van Franken in stond gebouwd. Rokend en lekkend en het ding was omhangen door tientalle blikjes met vloeibare pakking, de schipper in kwestie wilde van mij wel weten wat ik er van dacht ! Nou geloof me, ik wist het al maar ik werkte er nog maar twee maanden dus hield ik me maar op de vlakte. Dit voorval was voor mijn tijd gebeurd, je kon je wel afvragen of Franken aandelen had in de vloeibare pakking fabriek. Ik was ook dan ook erg blij dat ik in eind februari mijn dienst betrekking daar kon beeindigen.

Op de valreep onthield die me nog van 10 vacantie dagen die door geen vakbond FNV jurist meer konden worden teruggehaald. Dus dat lidmaatschap ook maar opgezegt. Jaren voor niets lid geweest en betaald.

Vandaag met het zoeken van een leuk fototje kwam ik dit tegen op internet een berichtje!  " zo mooi en zuiver "

Zo zie je maar weer gerechtigheid bestaat.

zusterschip welke ik in 2007 deed.

Van 1 maart tot 28 Augustus 2000. Delta Kust.

Na bij dat super bedrijf van een Franken te zijn vertrokken, ben ik de zomer lekker even aan het free wheelen geweest en heb mijn oudste broer in Goes  een helpende hand geboden bij het realiseren van een opbouw op een rivier sleper. Dit maal niet onder de SI Scheepsvaart inspectie en ik moet zeggen het was een heleboel staal alweer.

Voor mijn broer het helemaal het einde want die is er dol op, maar voor een dieselmens als ik niet echt iets wat ik wilde blijven doen. De pleziervaart heeft mijn voorkeur en mijn broer doet liever binnenvaart. 

Voor staal en constructie klussen kan je zeker bij hem eens langs gaan. Als u wensen heeft in het verbouwen van uw schip, of een aanpassing voor de waterlijn of accomodatie dan is Delta Kust wellicht een optie??

Delta Kust is vandaag de dag te vinden in Terneuzen, langs het kanaal naar Gent.

Kortom ik vond de vrijheid geweldig en was al snel verslaafd aan het ondernemen.

Hoera 28 Augustus 2000. de vestigingsdatum van??

Meester Ship Mechanics.

Leuk plan maar hoe te beginnen ?

Tja als optimist ten voeten uit was dat natuurlijk helemaal niet moeilijk...want?

je koopt een bus en je doet het gewoon zonder nadenken.

Dus met dat vw busje uit 86 en die twee gereedschapskisten moest het gaan gebeuren.

Eerst even een logo verzinnen en een bedrijfsnaam uitzoeken en dan spring je in het nieuwe onbekende met een grote berg ervaring en expertise. Gezegend met twee rechtse handen en het vermogen om met niks toch je werk te kunnen doen, lukte het me nog ook .

Inventiviteit was mijn grootste vriend. Met mijn nieuwe logo en letters reed ik dan ook al snel door de regio en al ver daarbuiten om zowel beroeps als pleziervaartuigen te repareren. Van alle inkomsten kocht ik gewoon weer nieuw gereedschap en ik bouwde aan  nieuwe mogelijkheden.

Mijn motto was en is dat als je veelzijdig bent je nooit zonder werk komt te zitten.

• VW Transporter. bus1
• J5 Peugeot. bus2
• Jeep Cherokee. bus 3
• Dodge RamVan. bus 4 (nu)

Oude Tonge.

De klantenkring groeide snel en mijn ruimte gebrek ook. Na een paar jaar werd het tijd dat ik een dak boven mijn hoofd moest gaan krijgen omdat die arme bus het gereedschap niet meer kon dragen.

Het werkaanbod in de scheepsdieseltjes en de revisie ervan begon grotere vormen te krijgen. Ook kon ik toen een reeks metaal bewerkingsmachines kopen en daar kon ik als gereedschap verslaafd persoon geen nee tegen zeggen. ( investeren in mogelijkheden was en blijft het motto).

Die loods van 100 vierkante meter in de polder van Oude Tonge anno 2002 was dus de uitkomst en met de centen die ik verdiende aan de ECT HOME Terminal kon ik uitbreiden en groeien.

Maar na een paar jaar Oude Tonge en het groeien van de machines en de voorraad bleek ook dat loodsje al snel te klein en moest ik medio 2006 gaan uitkijken naar meer ruimte.  

Nu duurde dat dus korter dan verwacht.

Middelharnis.

Al snel was daar de loods langs het havenkanaal te Middelharnis in de zomer van 2005. De ruimte werd aangeboden met pretentie en uitgroei mogelijkheden, en veel leuker nog de ruime geschiedenis die het pand heeft als jachtwerf. Je moest wel erg optimistisch zijn om door de verschrikkelijke puinhopen van ouderdom heen te kijken die ik daar aantrof.

Kortom, ik was de trotse bezitter van een afbraak loods geworden waar de lucratieve plantjes kwekers alles verwoest hadden achtergelaten.

Met de altijd op het juiste moment aanwezige vrienden, familie en kennissen hebben we maanden gewerkt om de loods minimaal werkbaar te krijgen. En de weken dat we op die hoogwerker aan dat plafond heb gezweefd was ongehoord zwaar te noemen .

Eindelijk was het zover dat in de zomer van 2007 de eerste centjes binnen kwamen en de eerste schepen voor de kant kwamen die ik vervolgens zelfs nog op tijd klaar kreeg ook, daar alles eindelijk naar behoren functioneerde.

Tussen neus en lippen door dus fijn doorwerken aan de werkplaats waar nog buitengewoon veel tijd en geld door opgeslokt werd tot op de dag van vandaag. Dit en de afhandeling van de klanten was best een zware periode, dit was pas aanpoten.

O Ja en intussen was ik die engelse bedrijfsnaam ook al zat!!

(Nieuw Pand)  +/- anno1950 of zo iets.

Ook een nieuwe nederlandse naam op de gevel.

Meester motorenrevisie & Scheepsreparatie.

Bedrijfs verkleining anno 2014.

Nieuwe richting naar minder omkijken.

De laatste twee jaren waren ook voor mij een stukje moeilijker geworden en daarbij een nieuwe visie.

Maar die mooie (maar ook dure) locatie verlaten kwam steeds dichterbij, mede te danken aan div factoren.  Op mijn kantine muur hing altijd al dat bordje met daarop de tekst :

Een rommelig buro is het kenmerk van een genie! 

Daarbij was ik niet de aangewezen persoon om werkgever te moeten zijn, en het seizoens gebonden karakter van de biziness zoals ik hem zelf heb gecreeerd , was niet dekkend om ook de winter te kunnen overbruggen .

Zeg maar zo ...geef de schuld maar aan de crisis..

Nu ben ik weer zoals ervoor weer lekker onderweg en besteed ik deelrevisies gewoon weer uit.  Ook is het veel leuker geworden om mensen te assisteren met hun probleem, iets waar ik hiervoor steeds minder tijd kreeg en ook nam.

 Klein maar fijn!!